مصاحبه با سعید قاسمی به بهانه ساخت فیلم کوتاه فرم

انگیزه شما از ساخت فیلم چی بود؟

من میخواستم روایتی جدید از زندگی مهاجران افغانی رو داخل ایران به تصویر بکشم،از چالش ها و مشکلاتی حرف بزنم که جزو پایین ترین استانداردهای زندگی فرد در جامعست و اینکه این افراد چگونه با این مشکلات در جامعه ای مملو از انواع تابو ها مخصوصا تابو های جنسیتی روبه رو میشوند.

ایده فیلم چطور به ذهنتون رسید؟

با دیدن دختری در ظاهر کارگری مردانه داخل مترو و پسربجه ای در ظاهر دختر مدرسه ای در یک چهارراه.

هدف شما از فیلمسازی در ایران به طور عمده چیه؟

سینما به عنوان یک مدیا سرگرم کننده قدرت بسیار زیادی جهت انتقال افکار و احساسات انسانی در بطن جامعه داره، ابزاری موثر در فرهنگ سازی و بیان دغدغه است.

فیلمساز ها نه تنها در ایران بلکه در جهان می توانند این دغدغه ها را جهت تامل و رفع در تاثیرگذارترین حالت ممکن به تصویربکشند.

موضوع فیلم چقدر دغدغه است و چرا این موضوع رو انتخاب کردید؟

مهاجرت مساله ی بسیار مهمیست، مخصوصا در خاوزمیانه بسیار از کسانی که مهاجرت میکنند به ناچار و در پی بقا دست به چنین کاری میزنند، اما متاسفانه امروز شاهد هستیم که برخلاف قوانین حقوق بشرآنطور که باید به حقوق مهاجران مخصوصا مهاجران غیرقانونی توجهی نمیشود.

چطور به این عوامل و کست رسیدید و معیارتون برای انتخاب چیست؟

به دلیل ژانر رئال-درام فیلم کوتاه "فرم" سعی بر واقعی بودن اثر داشتم، بنابراین برای کست کردن یک خانواده یکامل افغانی اصرار داشتم و این مورد زمان پیش تولید رو بیش از پیش افزایش داد، پیدا کردن بازیگران حرفه ای افغانی داخل ایران به دلایلی بسیار سخت است،اما در انتها خوشبختانه موفق به انجامش شدیم

مشکلاتی که در تولید و ساخت فیلم داشتید؟

پیدا کردن لوکیشن مناسب،افزایش بی سابقه ی هزینه های تولید و کمبود بودجه، همچنین تجهیزات فرسوده که با ورود گرد و خاک به لنز اصلی دوربین در زمان تولید باعث تاخیر 8 ساعته شد و ما مجبور شدیم برای روز دوم تولید برای 24 ساعت بدون استراحت کار کنیم.

از نکات مثبت و خاطرات خوب در ساخت،تولید،نوشتن متن، پیدا کردن عوامل یا هر موضوع دیگه ایی که امید بخش فیلمسازان هست برامون بگید؟

با همه مشکلاتی که درسر راه فیلمسازان مستقل در ایران و حتی جهان وجود داره،اما اشتیاق همگانی، عوامل و دست اندکاران قدرتی است برای عبور از معضلات.

یک فیلمساز با باور به خود و توکل به خدا میتونه حتی در بدترین شرایط ، افکار ، احساس و دغدغه اش رو به بهترین شکل به تصویربکشه و مهمتر از همه با جهان بهاشتراک بذاره، این قدرت اشتراک گذاری که امیدوارم روز بهروز راحتر و در دسترس تر قرار بگیره بزرگترین امید یک فیلمسازه.

در مورد تامین بودجه تولید فیلم و چالش هاش برامون بگید؟

به عنوان کسی که چندسالی به عنوان عوامل گروه کارگردانی فعالیت داشتم،مقداری پس انداز رو به عنوان بودجه برای پروژه کنار گذاشته بودم اما متاسفانهکافی نبود و به خاطر زمانبندی کار در تاریخی که میخواستم اجرا بشود از حضور در جلسه های پیچینگ محروم بودم.

در انتها تعدادی از اموال شخصیم را به فروش گذاشتم تا بودجه ی "فرم" تامین شود.

انتظار و چشم اندازتون برای اثری که ساختید چیه؟

امیدوارم "فرم" درک شود، احساس شود،امیدوارم داستان به شیوا ترین حالت ممکن روایت شده باشد.

ورود به انوع جشنواره ها، مخصوصا جشنواره های بزرگ و معتبر و کسب انواع افتخارات برای هر فیلمسازی باعث خوشحالیست.

هر فیلمی که توسط فیلمساز ساخته میشه حکم فرزندش رو داره و فیلمساز آرزوی رشد و پیشرفت فرزندش رو.

نکته ی دیگری که خودتون میخواید در موردش صحبت کنید؟

امیدوارم عرصه فیلمسازی مستقل برای فیملسازان ایرانی در ایران و جهان سهل تر بشه و مشکلات اقتصادی، سلیقه گرایی و روابط خارج ازرفتار حرفه ای،  استعداد ها در نطفه خفه نکنه.